Partnerzy
DARE jest projektem opartym na współpracy 17 partnerów: uczelni akademickich, organizacji społecznych oraz instytucji w praktyce zajmujących się problematyką deradykalizacji. Kraje wchodzące w skład konsorcjum zostały pokazane na mapce, opis partnerów poniżej.
Uniwersytet w Manchesterze
Uniwersytet w Manchesterze może poszczycić się ponad 75-letnią historią w dziedzinie badań naukowych, innowacji i przedsiębiorczości. Uniwersytet zatrudnia ponad 12 000 pracowników, a liczba studentów wynosi prawie 40 000, co czyni go jednym z największych uniwersytetów w Wielkiej Brytanii. Z uczelnią, która w 2016 roku zajęła 35. miejsce w Academic Ranking of World Universities, związanych było 25 laureatów Nagrody Nobla. The School of Social Sciences (SoSS) zatrudnia ponad 180 pracowników akademickich w sześciu dyscyplinach: ekonomii, politologii, socjologii, statystyce społecznej, antropologii społecznej i filozofii. SoSS jest jedną z trzech najlepszych szkół wyższych działających w obszarze nauk społecznych w kraju (obok Oxfordu i London School of Economics) oraz kształci ponad 500 słuchaczy studiów podyplomowych. Badania naukowe prowadzone w SoSS są znane z solidnych podstaw teoretycznych, osadzenia empirycznego, innowacyjnej metodologii oraz istotności dla kształtowania polityki społecznej.
Uniwersytet Anadolu
Uniwersytet Anadolu (AU) został założony w 1982 roku w Eskişehir (Turcja) i dziś cieszy się opinią dynamicznej oraz innowacyjnej instytucji naukowej. To duża jednostka badawcza, promująca uniwersalne wartości akademickie i wyznaczająca nowe kierunki w szkolnictwie wyższym. W ramach AU funkcjonuje 16 wydziałów (z których trzy oferują kształcenie zdalne), 4 szkoły nauk stosowanych, 4 szkoły zawodowe, 9 szkół kształcenia podyplomowego, 25 ośrodków badawczych oraz 15 jednostek badawczo-rozwojowych i aplikacyjnych. Uruchomienie systemu kształcenia na odległość okazało się dużym sukcesem i ugruntowało pozycję AU jako jednostki innowacyjnej; w ramach 3 wydziałów z programów nauki zdalnej korzysta ponad milion studentów. AU zrzesza ponad 1 900 naukowców, posiadających doświadczenie badawcze zdobyte w kraju i za granicą. Pracownicy akademiccy chętnie dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem ze studentami.
Collegium Civitas (CC)
Collegium Civitas jest nowoczesną, niepubliczną szkołą wyższą założoną w 1997 roku w Warszawie. Działa pod auspicjami pięciu instytutów Polskiej Akademii Nauk. Dzięki doświadczeniu i zaangażowaniu założycieli oraz członków kadry naukowej Collegium Civitas zyskało opinię prestiżowej uczelni kształcącej w zakresie stosunków międzynarodowych oraz nauk społecznych i politycznych (w języku polskim i angielskim). Collegium Civitas prowadzi badania naukowe w obszarze nauk społecznych i politycznych. Działania w ramach projektu DARE są realizowane przez badaczy z Centrum Interwencji Socjologicznych (CIS)) oraz Centrum Badań nad Terroryzmem im. Krzysztofa Liedela. W projekcie DARE Collegium Civitas współprowadzi pakiet roboczy nr 3 (Polityka i interwencje w zakresie przeciwdziałania radykalizacji: przegląd i ocena) oraz współpracuje w ramach pakietów roboczych nr 7, 8, 9 i 10.
École des Hautes Études en Sciences Sociales (EHESS)
EHESS, założona w 1947 roku, ma status grand établissement. Funkcjonuje na zasadach zbliżonych do szkół doktorskich, kształcąc studentów w zakresie nauk humanistycznych i społecznych. 250 profesorów prowadzi zajęcia dla uczestników studiów magisterskich i doktoranckich oraz seminaria dla absolwentów, poświęcone tematom bezpośrednio związanym z ich własnymi badaniami. Głównym celem EHESS jest promowanie przywództwa w badaniach z naciskiem na interdyscyplinarność. CADIS (Center for Sociological Analysis and Intervention) jest ośrodkiem badawczym, specjalizującym się w dziedzinie socjologii, utworzonym w 1981 roku. Ośrodek ten, afiliowany przy EHESS i CNRS, stworzył program badań charakteryzujący się innowacyjnością teoretyczną i metodologiczną oraz rozwinął nowatorską gałąź sociology of action, z oryginalnym podejściem metodologicznym – interwencję socjologiczną. Zadaniem CADIS jest badanie procesów, które są przyczyną działań społecznych, jak również podmiotowości i zdolności do refleksji aktorów społecznych.
The Institute of Social Sciences Ivo Pilar
The Institute of Social Sciences Ivo Pilar (IPI) jest chorwackim instytutem badawczym. Jego misją jest prowadzenie wysokiej jakości interdyscyplinarnych badań w naukach społecznych i humanistycznych. Działalność IPI jest finansowana z budżetu państwa na poziomie krajowym i regionalnym, z funduszy zatwierdzonych przez Croatian Science Foundation, a także dzięki umowom z organizacjami międzynarodowymi, umowom o wielostronnej i/lub dwustronnej współpracy oraz projektom naukowym. IPI było partnerem w wielu międzynarodowych projektach badawczych, w tym tych wspieranych w ramach UE (np. HORYZONT 2020, FP7, FP6, CPST, ESF), m.in. Promoting Youth Involvement and Social Engagement (PROMISE; 2016–2018); Measuring youth well-being (MYWEB 2014–2016); Memory, Youth, Political Legacy And Civic Engagement (MYPLACE, 2011–2015); European Social Survey (runda 4, runda 5).
Research Unit on Right-Wing Extremism (FORENA)
Research Unit on Right-Wing Extremism (FORENA) to jednostka zlokalizowana na Wydziale Nauk Społecznych i Kulturoznawstwa w Wyższej Szkoły Zawodowej w Düsseldorfie. Założona w 1987 roku, ma długą tradycję w badaniu historii skrajnej prawicy i jej ideologicznych formacji, a także tego, jak i dlaczego jej zwolennicy mogą zwrócić się ku bardziej radykalnemu myśleniu i działaniu. Działanie FOREN-y nie polega na rozpatrywaniu indywidualnych przypadków prawicowego ekstremizmu i rasizmu, ale na analizowaniu ich jako ogólnych problemów z perspektywy teorii społecznych. Najnowsze badania dotyczą wzrostu prawicowego populizmu i antymuzułmańskiego rasizmu w Niemczech i Europie. Ponadto przyglądamy się dynamice ruchów neosalafistycznych i ich wzajemnemu oddziaływaniu z grupami prawicowych ekstremistów.
European Network Against Racism
European Network Against Racism ENAR jest rozległą, paneuropejską siecią antyrasistowskich organizacji pozarządowych, łączącą ogólnoeuropejskie działania na rzecz równości rasowej z ułatwianiem współpracy między organizacjami walczącymi z rasizmem w całej Europie. ENAR to jedyna ogólnoeuropejska sieć, w ramach której organizacje zwalczające różne formy rasizmu mogą wymieniać się informacjami i planować wspólne działania. Organizacja została założona w 1998 roku przez aktywistów z misją osiągnięcia zmian prawnych na poziomie europejskim oraz postępu w kierunku równości rasowej we wszystkich państwach członkowskich UE. Założyciele ENAR przyczynili się do przyjęcia Dyrektywy o Równości Rasowej i Dyrektywy o Równości Zatrudnienia w 2000 roku. Od oficjalnego powołania, ENAR stała się bezpośrednim doradcą instytucji UE w zakresie równości rasowej, zaangażowanym w monitorowanie transpozycji i wdrażania prawodawstwa UE w zakresie równości.
ENAR liczy obecnie 190 członków z 27 państw członkowskich UE. ENAR Europe z siedzibą w Brukseli tworzy sieć organizacji na poziomie europejskim i łączy swoje działanie polityczne z zarządzaniem projektami i działalnością medialną. W ramach projektu DARE, organizacja współprowadzi WP9 (Przeciwdziałanie radykalizacji poprzez dialog) oraz WP10 (Wpływ społeczny, zaangażowanie naukowe i publiczne), wykorzystując swoją rozległą sieć kontaktów do zwiększenia zasięgu i wpływu projektu.
The German Institute on Radicalization (GIRDS)
The German Institute on Radicalization (GIRDS) jest niemiecką inicjatywą badawczą, skupiającą się na teorii i praktyce deradykalizacji i kontrradykalizacji. GIRDS jest niezależną organizacją non-profit. Nie jest związana instytucjonalnie i nie kieruje się żadną polityką partyjną. GIRDS tworzy przejrzystą sieć ekspertów – zarówno ze środowisk zawodowych, jak i akademickich – mającą na celu wspieranie teoretycznego i praktycznego rozwoju metod deradykalizacji, narzędzi ewaluacyjnych i podręczników szkoleniowych.
Uniwersytet w Lejdzie
Wydział Zarządzania i Spraw Międzynarodowych Uniwersytetu w Lejdzie jest uznanym na całym świecie, akademickim centrum wiedzy na temat globalnego zarządzania, polityki, prawa, socjologii i ekonomii. Dzięki naszym działaniom naukowym przyczyniamy się do szerokiej debaty społeczno-kulturowej. Staramy się działać nie tylko poprzez edukację i badania, ale także w zakresie organizowania licznych wykładów i debat. Mamy przedsiębiorczą kadrę, ciągle poszukującą powiązań z innymi dyscyplinami akademickimi i innowacyjnymi metodami edukacyjnymi.
The Higher School of Economics
The Higher School of Economics (HSE) jest liderem edukacji wyższej w Rosji oraz jedną z wiodących uczelni ekonomicznych i społecznych w Europie Wschodniej i Eurazji. Od momentu powstania w 1992 roku, z instytutu ekonomicznego rozwinęła się w kompleksowy uniwersytet z siedzibą w Moskwie, z oddziałami w Sankt Petersburgu, Niżnym Nowogrodzie i Permie. Nasi wykładowcy, naukowcy i studenci pochodzą z ponad 50 krajów, a studiuje u nas ponad 31 200 studentów.
The Center for Youth Studies (CYS) zostało założone w 2009 roku jako centrum badawcze HSE w Sankt Petersburgu. Obecnie w jego skład wchodzi 22 badaczy. CYS realizuje różne projekty w następujących obszarach studiów nad młodzieżą: subkultury młodzieżowe, zaangażowanie społeczne i polityczne młodzieży, aktywizm; badania międzypokoleniowe i przekazywanie pamięci historycznej; młodzież na rynku pracy; konsumpcja wśród młodzieży; migracje, religia i etniczność; młodzież miejska i wiejska; studia nad więziennictwem; społeczne studia nad ciałem i wiekiem.
Uniwersytet Panteion
Uniwersytet Nauk Społecznych i Politycznych Panteion w Atenach jest jednym z największych uniwersytetów publicznych w Grecji. Został założony w 1930 roku przez Stowarzyszenie „Edukacyjne Odrodzenie” pod nazwą Wolna Szkoła Ekonomii Politycznej. Jest piątą najstarszą instytucją szkolnictwa wyższego w Grecji i pierwszą szkołą nauk politycznych. Obecnie na Uniwersytecie Panteion pracuje około 250 nauczycieli akademickich i studiuje 18 500 studentów w 4 szkołach i na 9 wydziałach akademickich oraz w 6 programach studiów podyplomowych (1 500 studentów). Uniwersytet Panteion posiada 3 instytuty badawcze, 18 ośrodków badawczych i 4 laboratoria, w których pracują wysoko wykwalifikowani i doświadczeni pracownicy naukowi, a także słuchacze studiów podyplomowych i doktoranci. Nasza kadra jest zorganizowana w zespoły badawcze, które pod nadzorem i radą wykwalifikowanych profesorów planują, projektują i realizują liczne krajowe i międzynarodowe programy, inicjatywy i działania badawcze przy wsparciu technicznym zapewnionym przez doskonałe zaplecze informatyczne i komputerowe.
Uniwersytet Metropolitalny w Oslo (OsloMet)
Uniwersytet Metropolitalny w Oslo (OsloMet) jest trzecim co do wielkości uniwersytetem w Norwegii, z około 16 000 studentów i 1 850 pracownikami. OsloMet wyróżnia się w skali krajowej ze względu na szeroki zakres programów zawodowych i silny nacisk na przygotowywanie studentów do zawodów, które przyczynią się do dalszego rozwoju w Norwegii i Europie. OsloMet ma wieloletnie doświadczenie w uczestniczeniu w międzynarodowych projektach badawczych, np. pełnienie funkcji koordynatora w projekcie Horyzont 2020 dotyczącym młodych ludzi w Europie.
Uniwersytet w Oslo (UiO)
Uniwersytet w Oslo (UiO) został założony w 1811 roku i jest najstarszym i największym uniwersytetem w Norwegii. Liczy 27 000 studentów i 7 000 pracowników. UiO składa się z 8 wydziałów, muzeum statków wikingów, muzeum historycznego, muzeum historii naturalnej i głównej biblioteki. UiO jest zaliczany do 100 najlepszych uniwersytetów na świecie. Jego roczny budżet wynosi 6,6 BNOK, z czego większość jest finansowana przez Ministerstwo Edukacji i Badań Naukowych, a także przez Norweską Radę Badań Naukowych i Komisję Europejską za pośrednictwem programów badawczych.
The Center for Research on Extremism: The Extreme Right, Hate Crime and Political Violence (C-REX) na Uniwersytecie w Oslo jest multidyscyplinarnym ośrodkiem zajmującym się badaniem ekstremizmu prawicowego, przestępstw z nienawiści i przemocy politycznej. C-REX ma charakter interdyscyplinarny, a jego pracownicy są specjalistami w zakresie nauk politycznych, socjologii, antropologii społecznej, religioznawstwa, historii, medioznawstwa, kryminologii, psychologii, prawa, studiów regionalnych i studiów nad pokojem.
Uniwersytet w Sfax
Uniwersytet w Sfax, położony w drugim co do wielkości mieście Tunezji, został założony w 1986 roku. Gromadzi ponad 48 500 studentów, studiujących na 8 wydziałach. Wydział Literatury i Nauk Humanistycznych w Sfax (FLSHS), na którym pracują członkowie zespołu DARE, liczy 6 200 studentów i zatrudnia ponad 110 pracowników akademickich w 7 dyscyplinach, a także jest siedzibą jednego z zaledwie 3 wydziałów socjologicznych w kraju. Wydział promuje aktywne badania społeczne, w których wykorzystywane są zarówno ilościowe, jak i jakościowe metody badawcze. Jest również członkiem uniwersyteckiego centrum szkolenia doktorantów. Badacze biorący udział w projekcie DARE pochodzą z Uniwersytetu w Sfax, a także z Uniwersytetu El Maner (Tunis) oraz współpracują z grupą badawczą ECUMUS (Etat, Culture et Mutations de société). Grupa ta prowadziła szeroko zakrojone badania nad problematyką młodzieży, nierówności społecznych i tożsamości, w tym badania empiryczne współczesnych problemów społecznych, takich jak samobójstwa wśród młodzieży, wykluczenie społeczne młodzieży i kształtowanie się tożsamości salafickiej wśród młodych ludzi.
The People for Change Foundation
Celem działań The People for Change Foundation jest sprawiedliwe, uczciwe i inkluzywne społeczeństwo, w którym wszyscy członkowie mogą osiągnąć pełnię swych możliwości bez przeszkód wynikających z takich czynników jak: wiek, rasa, kolor skóry, płeć, język, religia, poglądy polityczne lub inne, narodowość, sytuacja materialna, urodzenie lub inny status.
Fundacja działa na styku prawa, polityki i nauk społecznych, dostarczając analiz, które są praktyczne w założeniach i pragmatyczne w rezultatach.
Fundacja została założona w celu wspomożenia wielostronnego procesu współpracy pomiędzy szeregiem interesariuszy i podmiotów – rządowych, pozarządowych i akademickich – aby prowadzić badania w obszarach mających bezpośrednie znaczenie dla jakości naszego życia, a także aby rozwiązywać problemy związane z prawami człowieka poprzez pracę na rzecz zabezpieczenia międzynarodowych i krajowych zobowiązań prawnych i rozwoju.
Uniwersytet Teesside
Na Uniwersytecie Teesside wyjątkowe miejsce wśród obszarów badawczych zajmuje historia. Większość publikacji TEES w dziedzinie historii jest ocenionych jako wiodące na świecie lub doskonałe w skali międzynarodowej. Na Wydziale Historii funkcjonuje Centrum Studiów Faszystowskich, Antyfaszystowskich i Post-Faszystowskich (CFAPS), które koncentruje się na badaniu skrajnej prawicy i jej opozycji. Uniwersytet Teesside był zaangażowany w kilka projektów finansowanych w ramach 7 Programu Ramowego Wspólnoty Europejskiej, a także brał udział w 3 projektach finansowanych z programu Komisji Europejskiej „Zapobieganie i zwalczanie przestępczości”. Uniwersytet Teesside ma również doświadczenie w realizacji projektów z udziałem wielu partnerów, finansowanych ze źródeł krajowych, takich jak brytyjskie rady ds. badań naukowych (w tym konsorcjum badań nad dziedzictwem kulturowym finansowane przez Arts and Humanities Research Council – AHRC), duże organizacje charytatywne, takie jak Joseph Rowntree Foundation, oraz Innovate UK, które finansuje współpracę między organizacjami akademickimi i pozaakademickimi.
Uniwersytet w Birmingham
Uniwersytet w Birmingham jest globalnym uniwersytetem, zrzeszającym ponad 33 000 studentów. Założona w 1900 roku uczelnia była pierwszym angielskim uniwersytetem obywatelskim, gdzie studenci ze wszystkich kręgów religijnych i środowisk byli przyjmowani na równych zasadach.
The College of Social Sciences skupia ponad 360 pracowników naukowych z różnych dyscyplin i dziedzin interdyscyplinarnych. Ich praca ma wpływ na wszystkie aspekty funkcjonowania społeczeństwa, zakorzenione w kluczowych dziedzinach biznesu, ekonomii, edukacji, zarządzaniu i socjologii oraz polityce społecznej. jest wiodącym, multidyscyplinarnym zespołem akademickim zaangażowanym w prowadzenie światowej klasy badań naukowych i dydaktyki. Naukowcy próbują dowiedzieć się, w jaki sposób polityka i praktyka mogą przyczynić się do wprowadzenia zmian w życiu ludzi – szczególnie tych, którzy mogą stanąć w obliczu niekorzystnej sytuacji życiowej lub wykluczenia społecznego.
Międzynarodowa Grupa Doradcza (International Advisory Group)
Aby wspierać projekt DARE oraz członków Konsorcjum powołana została Międzynarodowa Grupa Doradcza, w skład której wchodzą:
Sia Anagnostopoulou
Athanasia (Sia) Anagnostopoulou jest zastępcą Ministra Edukacji, Badań Naukowych i Religii oraz profesorem nadzwyczajnym historii na Uniwersytecie Panteion. Była profesorem wizytującym w zakresie nauk społecznych na Uniwersytecie Nowojorskim, Uniwersytecie Cypryjskim oraz w School for Advanced Studies. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z nacjonalizmem w Grecji, Turcji i na Cyprze oraz kolonializmem na Cyprze.
Kalsoom Bashir
Kalsoom Bashir jest dyrektorką Inspire, organizacji walczącej z ekstremizmem i działającej na rzecz poszanowania praw człowieka, której celem jest rozwiązywanie problemów nierówności, z którymi borykają się muzułmanki w Wielkiej Brytanii. Kalsoom była szefową Biura Prewencji w Radzie Miasta Bristol, odpowiedzialną za konsultacje ze społecznościami muzułmańskimi w celu zapobiegania brutalnemu ekstremizmowi oraz realizację projektów, które szerzą edukację w zakresie przeciwstawiania się ekstremizmowi, w tym także wśród kobiet i ludzi młodych. Jest członkiem National Muslim Women’s Advisory, a obecnie jest oddelegowana do policji w Avon i Somerset jako trener regionalny.
Heidi Beirich
Dr Heidi Beirich kieruje Southern Poverty Law Center (SPLC) Intelligence Project, w „jednej z najbardziej szanowanych organizacji przeciw terroryzmowi na świecie” według „National Review”. Jest ekspertem od różnych form ekstremizmu w Stanach Zjednoczonych, w tym białych supremacjonistów, nacjonalistów i ruchów neokonfederackich, a także rasizmu w środowisku akademickim. W ramach SPLC nadzoruje coroczne działania mające na celu zliczanie grup szerzących nienawiść oraz grup antyrządowych. Jest stałym współpracownikiem SPLC przy tworzeniu raportów oraz prelegentem na konferencjach poświęconych ekstremizmom. Posiada doktorat z nauk politycznych, zdobyty w Purdue University.
Jacques Dubucs
Jacques Dubucs jest dyrektorem Departamentu Nauk Humanistycznych i Społecznych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego we Francji oraz badaczem w Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) w Paryżu. Kieruje strategiczną grupą roboczą ds. innowacji społecznych i kulturowych w ramach Europejskiego Forum Strategii ds. Infrastruktur Badawczych (ESFRI) przy Radzie Europejskiej. Kluczowym obszarem jego działalności eksperckiej w Ministerstwie Nauki są kwestie związane z bezpieczeństwem wewnętrznym i europejskim, ze szczególnym uwzględnieniem Francji. Interesuje się zastosowaniem podejścia proksemicznego w badaniach (etnografia, wywiady) do podejmowanie decyzji w sferze publicznej.
Fouad Gandoul
Fouad Gandoul jest menedżerem regionalnym w ACV, największym belgijskim związku zawodowym. Posiada tytuł magistra w dziedzinie nauk politycznych oraz prawa publicznego i zarządzania publicznego (VUB). Aktywnie pełni funkcję sędziego w zakresie prawa pracy w sądzie pracy w Hasselt. Jest współzałożycielem EmBem (Empowering Belgian Muslims), organizacji promującej edukację i (samo)zatrudnienie jako sposób na wzmocnienie zaangażowania obywatelskiego społeczności muzułmańskiej w społeczeństwie belgijskim.
Daniela Pisoiu
Dr Daniela Pisoiu jest badaczką w Austriackim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Posiada ponad 10-letnie doświadczenie badawcze w obszarze radykalizacji, ekstremizmu i terroryzmu, w szczególności w odniesieniu do indywidualnych przypadków radykalizacji. Przeprowadziła liczne wywiady z byłymi prawicowymi, islamskimi i lewicowymi ekstremistami; regularnie tworzy dokumenty programowe i raporty oraz doradza niemieckim i austriackim władzom w zakresie zapobiegania radykalizacji i deradykalizacji. Jest członkinią rady nadzorczej stacji „Radikalisierung” przy niemieckim Bundesamt für Migration und Flüchtlinge oraz członkinią zespołu, którego zadaniem jest stworzenie austriackiej narodowej strategii prewencyjnej. Posiada tytuł doktora w zakresie nauk politycznych, zdobyty na Uniwersytecie St Andrews.
Vidhya Ramalingam
Vidhya Ramalingam jest dyrektorką Moonshot CVE – organizacji, która opracowuje innowacyjne metody reagowania na ekstremizm i przemoc w społeczeństwie. Jest pracownikiem naukowym Centrum Migracji, Polityki i Społeczeństwa (COMPAS, Uniwersytet w Oksfordzie), członkiem Niemieckiego Instytutu Badań nad Radykalizacją i Deradykalizacją (GIRDS) oraz członkiem Rady Doradczej Tell MAMA (Ocena ataków antymuzułmańskich). Wcześniej była pracownikiem naukowym ds. skrajnie prawicowych ekstremizmów i nietolerancji w Instytucie Dialogu Strategicznego (ISD) oraz pracownikiem naukowym ds. migracji i społeczności w Instytucie Badań nad Polityką Publiczną (IPPR). W 2014 roku, przy wsparciu KE, rozpoczęła inicjatywę dotyczącą skrajnie prawicowego ekstremizmu w Europie (The FREE Initiative), oferującą wskazówki i edukację online dla praktyków przeciwdziałania ekstremizmowi.
Kelly Simcock
Kelly Simcock jest obecnie dyrektorem programowym w Tim Parry Johnathan Ball Peace Foundation (Wielka Brytania), gdzie kontynuuje swoją pracę w terenie, a także odgrywa strategiczną rolę w rozwoju różnych programów i działań. Miała znaczący udział przy tworzeniu raportu „Rethinking Radicalisation” dla Rady Miasta Manchester. Jest również współprzewodniczącą Grupy Roboczej ds. Młodzieży, Rodzin i Społeczności w ramach Radicalisation Awareness Network (RAN), która promuje zaangażowanie i wzmocnienie pozycji młodzieży, społeczności i rodzin jako kluczowych w zapobieganiu radykalizacji oraz tworzy wskazówki dla praktyków w opracowywaniu strategii deradykalizacji.
Elisabeth Staksrud
Dr Elisabeth Staksrud jest zastępcą przewodniczącego Norweskiego Narodowego Komitetu Etyki Badań w Naukach Społecznych i Humanistycznych (NESH). Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół problematyki dzieci i ryzyka w sieci, regulacji i praw, cenzury w sieci oraz zarządzania i etyki badań naukowych. Jest członkiem grupy zarządzającej projektem EU Kids Online, obejmującym 33 kraje (www.eukidsonline.net) i byłym pracownikiem naukowym Harvard Berkman Center. Jej najnowsze publikacje to: Children in the Online World: Risk, Regulation, Rights (Ashgate 2013) oraz Digital Mobbing (Kommuneforlaget 2013). Dr Staksrud jest członkiem podkomitetu ds. etyki.
Poza członkami konsorcjum i Międzynarodową Grupą Doradczą, DARE nawiązuje aktywne partnerstwa z:
Krajowymi Grupami Doradczymi (NSG) w każdym z krajów uczestniczących w projekcie. W skład NSG wchodzą partnerzy wywodzący się ze środowisk akademickich (aby pomóc utrzymać i wzmocnić interdyscyplinarność projektu DARE), organizacji społecznych (aby umożliwić dotarcie do społeczności dotkniętych i zainteresowanych tematyką DARE), praktycy mediów (aby ułatwić szersze rozpowszechnienie kluczowych wniosków płynących z DARE) oraz szereg decydentów politycznych i praktyków (aby włączyć szersze obszary polityki społecznej, na które DARE ma wpływ i które oferują możliwości lepszego radzenia sobie z radykalizacją).
młodymi ludźmi, jako twórcami i późniejszymi użytkownikami wyników badań z projektu DARE. Młodzi ludzie są aktywni w generowaniu wyników badań, jak również są częścią zespołu projektującego interwencje bazujące na wynikach badań DARE.
