Policy briefs: Podstawowe wytyczne dla polityk publicznych
Zrozumienie charakteru uczestnictwa w mediach społecznościowych na przykładzie serwisu Twitter w odniesieniu do (samo)radykalizacji pomaga decydentom w opracowywaniu strategii i działań zapobiegawczych. W latach 2010-2019 w siedmiu krajach europejskich naukowcy DARE zbadali obecny na Twitterze dyskurs „prawicowych ekstremistów” i „islamskich ekstremistów”. W badaniu udokumentowano, że pomimo znacznego zróżnicowania obserwowanych kont twitterowych i ograniczonych dowodów na jawne nawoływanie do działań ekstremistycznych, ekstremizm internetowy faktycznie istnieje. W wyniku braku wyraźnych wezwań do działań przemocowych wiele wypowiedzi online umyka organom ścigania lub standardom cenzorskim (w zakresie usuwania treści nacechowanych nienawiścią) mediów społecznościowych. W przypadku tego typu kont wyzwaniem jest zachowanie równowagi między wolnością słowa a usuwaniem treści ekstremistycznych.
Eksperci często wymieniają nierówność jako jeden z głównych czynników strukturalnych, który w indywidualnych przypadkach przyczynia się do procesu radykalizacji. Zespoły badawcze DARE w Chorwacji, a także we Francji i Turcji, dokonały analizy istniejącej bazy dowodowej pod kątem znalezienia związku między nierównością a radykalizacją postaw, oraz zbadania w jaki sposób, kiedy i z jakich powodów taka zależność zachodzi.
Zrozumienie czynników sprzyjających radykalizacji postaw ma kluczowe znaczenie dla opracowania i wdrożenia skutecznej i adekwatnej polityki mającej na celu zmniejszenie ryzyka radykalizacji oraz zwiększenie bezpieczeństwa i ochrony wszystkich obywateli.
Zespół badawczy DARE w Polsce dokonał oceny ram prawnych i dokumentów programowych, mających na celu przeciwdziałanie radykalizacji postaw (poprzez zapobieganie i zwalczanie brutalnego ekstremizmu), w 16 krajach Europy, aby poszerzyć wiedzę na temat procesów radykalizacji postaw (islamistycznych i skrajnie prawicowych) oraz wzmocnić zdolność do skutecznego przeciwdziałania tym zagrożeniom.
